Tatil, üretken ve çalışkan insanlar için yapılacaklara bir son vermek anlamına gelmiyor. Belki rutini değiştirmek ve olağanın dışına çıkmak, böyleleri için tatilin tanımı. Bunun da en kolay yolu elbette yaşadığınız yerden uzaklaşarak radikal bir dış dünya değişikliği yapmak.

Kur’an’ın “yeryüzünde dolaşma” emrini hayata geçirmek için her memurun, her esnafın, her öğrencinin kısacası herkesin süresi ve bütçesi değişse de bir imkânı var. “Dünya bir kitap ve seyahat etmeyenler, onun sadece bir sayfasını okuyorlar.” demişti bir bilge. Bizim özgün anlayışımızla, vahyin inşa ettiği sistemimizle ne kadar örtüşen bir tesbit değil mi? Yani bu şimdi bir “Tatil geldi, haydi iç turizm canlansın, çoluk çocuğu alıp şöyle bir güneye gidelim!” yazısı mı? Deniz, kum, güneş üçlüsünden yararlanmak müslümanın da en doğal hakkı, hep başkaları mı yararlanacak, çağrısı mı? Elbette değil. Çünkü bu şekilde dünya kitabının farklı sayfalarını çevirebilirsiniz, ama sadece oradaki resimlere bakıp geçtiğinizde maksat hâsıl olur mu dersiniz? Ne yazdığını okumazsanız sayfaları çevirmek bir işinize yarar mı dersiniz?

Bu durumda tatilin kendisi de hayli yorucu bir iş gibi görünüyor. Belki bazen deniz, ama mutlaka yanına eklenecek tarihî ve kültürel kıymet ifade eden yerleri gezip görmek, rotayı dağlara, yaylalara, ormanlara da çevirmek… Sonra yeni insanlarla tanışmak, yeni şeyler denemek, bunlar hep insanın kendi gölgesinin dışına sıçrayabilmesi için atılmış adımlar, belki onlarca kitap okumaktan daha kalıcı bir değişime neden olabilecek kişisel yatırımlar. Orada olup biteni okumak için belki yanınızda size eşlik edecek tatil atmosferine uygun birkaç kitap, sonra dünya kitabının belki de ömrünüz boyunca bir kez daha dönüp bakmanız mümkün olmayacak o sayfasından size kalmasını istediğiniz şeyleri not edebileceğiniz bir defter ve kalem… Bu zihinsel hazırlığa dayanan ve bu güzel niyetlere bina edilen bir seyahat kesinlikle aile bağlarını güçlendirir, ihtiyacınız olan yenilenme sürecine katkı sağlar ve kalp ve ruh hayatınıza taze kan getirir, dahası israf değildir. Ne parasal anlamda, ne de zaman bağlamında… Aman, tatil deyince akıllarına açık büfe restoranlar, güneş kremleri ve tesettür mayoları gelen dini bütün kardeşlerimiz bu mesajımızı üstlerine alınmasınlar. Zira öyle bir tatil ne sizi kendinize getirir, ne de yenilenmenize bir kapı aralar. Önemli olan seyahate değişime, gelişmeye, öğrenmeye açık olarak çıkmak ve pek tabii bu konularda ilerlemenizi sağlayacak seçimler yapmaktır.

Peki, böyle çok boyutlu bir meseleyi yalnız karada ya da havada yolculuk yaparak bir yerlere gidip gelmek ekseninde değerlendirmek haksızlık olmaz mı? Evet, tatilleri yenilenmeye ve müsbet manada değişmeye teşne hale getirmezsek gidilen mesafe bizi yalnız kendimizden uzaklaştırmaya yarar. Hâlbuki böyle bir seyahat imkânı bulamasak bile yaz boyu kendimize oluşturduğumuz kitap okuma listeleriyle ve kısa/orta vadeli hedeflerle yenilendiğimizde asıl kendine yolculuk eden, potansiyel güçlü ve zayıf taraflarını fark ederek tatilden kazanımlarla dönen biz olacağız. Tatil fotoğraflarının sosyal medya hesaplarında boy boy paylaşıldığı, tatil rehavetiyle dinî ve insanî hassasiyetlerin askıya alındığı popüler kültürden şöyle böyle payına düşeni almış gençlerimize ve çocuklarımıza şu hakikati öğretmeliyiz: Asıl yolculuk aynı gözlerle, yüz değişik ülkeyi dolaşmak ya da aynı düşünce yapısıyla yüz farklı sofraya oturup doymak değil; aynı ülkeyi, yüz değişik gözle görebilmek, aynı yemeği yüz farklı seviyeye çıkarak yiyebilmektir. İyi insanlar çok geniş imkânlara sahip oldukları için değil, herkesin sahip olduğu imkânlara geniş bir ufukla bakabildikleri için farklı olmuşlar, iz bırakmışlar ve çevrelerindekiler için ilham kaynağı olmuşlardır. Kader gayrete âşıktır, muvaffakiyet disipline hayrandır. Hal böyleyken tatil gayret ve disiplinle ulaşmaya çalıştığımız ulvî gayeler için mutlaka değerlendirilmesi gereken bir araçtır, sıcağa, o yazın trendlerine, uykuya ya da plaja kurban edilmemelidir. Vesselam…